De tweede verdieping van het Concord-huisje is precies wat je van een oude hooizolder zou verwachten: knus, gehuld in verweerd hout, vol van karakter – en totaal ongeschikt voor woonruimte. Het plafond loopt schuin af aan het hoofd.
stoothoogte, licht dat door slechts één raam en zolderdeur naar binnen sijpelt, en de enige toegang vanaf een stel gammele trappen, de ruimte zou nooit lokale codes kunnen passeren.
De bemanning staat voor een probleem wanneer ze de schuur achter het huis van Janet en Jeff Bernards proberen om te bouwen tot een schoonfamiliehuisje voor de ouders van Janet. Concord, Massachusetts staat erop dat het gebouw up-to-code is zodra het is gerenoveerd. De stahoogte van het hok is te steil om aan de eisen te voldoen. De code vereist ook dat de ramen op de tweede verdieping groot genoeg zijn en dicht genoeg bij de vloer zodat iedereen eruit kan klimmen in geval van brand.
Ondertussen beperken bestemmingsplannen in deze historische wijk de uitbreiding van de schuur tot een vijfde van het bestaande volume (niet alleen vierkante meters). Dat betekent dat architect Holly Cratsley niet simpelweg het dak kan verhogen om de tweede verdieping leefbaarder te maken, omdat de extra ruimte boven het hoofd zou stelen van alle andere toevoegingen die ze op het gebouw wil plaatsen. Dit kleine gebouw kan geen slaapkamer op de tweede verdieping hebben. “Het is een dealbreaker”, zegt TOH-hoofdaannemer Tom Silva. “Zonder dat heb je een huis van één verdieping met een zolder – en geen slaapplaats.”
De oplossing voor al deze problemen met licht en ruimte? De zoldervloer kan verlaagd worden (niet zo moeilijk als het klinkt), en er kunnen twee dakkapellen of een dakraam aan de trap worden toegevoegd.
Tom kan de nieuwe benedenverdieping overspannen zonder een dragende muur nodig te hebben dankzij een combinatie van LVL’s/ontworpen I-balken.
De Balken Opnieuw Schuiven
Tom Silva heeft het geluk dat de hoogte van het plafond beneden hem in staat stelt de 23 cm die nodig is om het tweede niveau te verlagen, te verkleinen. In een schuur met zichtbare omlijsting is het eenvoudig om de balken te laten zakken. Er is geen loodgieterswerk of pleisterwerk om te verwijderen, dus Tom kan gewoon nieuwe balken onder de oude plaatsen en ze vastbinden aan nieuwe randbalken die hij aan zijn muurframe heeft vastgeschroefd. Dan, met alle nieuwe balken erin, kan hij gewoon de bestaande hooizoldervloer omhoog trekken en de oude balken van boven verwijderen voordat hij de nieuwe vloer legt. Tom zegt dat het plafond op de tweede verdieping nu 2 meter hoog is en de eerste verdieping 2,4 meter. “Beide zijn perfect bruikbaar.”
Tom gebruikt geconstrueerde I-balken, die zijn gemaakt van composiethout, afgewisseld met balken gemaakt van gelamineerd fineerhout (LVL’s), een vorm van multiplex gemaakt met de afmetingen van standaard 2x framehout. Dit zorgt voor stevigheid van de vloer van de stal zonder dat er binnenmuren nodig zijn. Tom zegt dat standaard 2×12 hout de schuur niet kon overspannen. “Ik zou 2×14 hout kunnen gebruiken, maar ik zou niet de flexibiliteit hebben om gaten te maken. Als het tijd was om sanitair te installeren, zou ik dood in het water zijn.
I-balken worden echter niet aangetast door gaten. Dit omvat grote gaten voor regenpijpen. Zolang de instructies van de houtfabrikant worden gevolgd, zijn ze structureel gezond. Als gevolg hiervan kunnen systemen die anders in achterwanden zouden moeten worden geplaatst, in het plafond worden weggewerkt. En omdat ze zo stabiel en stijf zijn, zorgen I-balken voor één strakke vloer. Tom zegt: “De code zegt dat deze vloer een centimeter kan stuiteren als ik erop loop”, terwijl hij over de zoldervloer loopt. “Dat is goed genoeg voor code, maar het is niet goed genoeg voor mij. Het zou een verrassing zijn als we zelfs maar een achtste van een inch bounce hadden. Dat is genoeg om flexibel te zijn.
Janet Bernard en Jeff Bernard, huiseigenaren, ontmoeten elkaar op de schuurzolder met Holly Cratsley, architect, om te praten over de opening van de ruimte voor een slaapkamersuite.
Dakkapellen Toevoegen
Cratsley ontwierp twee dakkapellen om de hoofdruimte en het licht onder de dakranden van de tweede verdieping te vergroten. Een bevindt zich in de badkamer en de andere in de slaapkamer. De dakkapel van de slaapkamer wordt 3,4 m breed en kijkt uit op een prieel en een patio. Het is bijna de helft van de hoogte van de schuine daklijn. Het bevat ook ongeveer 15 vierkante meter aan ramen, plus een Franse deur. Cratsley zegt: “Dat is nogal een uitzicht vanuit een slaapkamer op zolder.” Hij voegt er ook aan toe dat de dakkapel voldoet aan de vereisten van de code voor uitgang.
Cratsley integreert dakkapellen met bestaande daklijnen omdat het geen stalelementen zijn. “Grote gevels op de dakkapellen zouden te huiselijk zijn”, zegt ze. In plaats daarvan geeft haar schilddakontwerp de dakkapellen een laag profiel en bespaart ze ook op volume. “Conversies gaan vaak over het maken van compromissen”, zegt Cratsley, “maar in dit geval waren de schilddaken de beste manier om zowel vanuit praktisch als esthetisch oogpunt te gaan.”
Van buitenaf past de dakkapel met schilddak goed bij de oude schuurlook van het huisje met gambrel-dak.
Trapliften Aan Renovatie Toe
Een andere belangrijke overweging is de indeling van trappen. Een rechte trap zou te steil zijn geweest voor Janets ouders, Jacqueline en Len Buckley. Cratsley creëerde een dubbele vlucht, met een landing en een dakraam erboven om de verlichting te maximaliseren. Cratsley wijst erop dat hoewel dakramen afbreuk kunnen doen aan historische huizen, deze aan de achterkant van het huis niet merkbaar zal zijn. Ze zegt dat het in dit geval belangrijker is om het licht te krijgen.
Net zo belangrijk is om de trap goed te krijgen. Overgangen onder zolderplafonds zijn beruchte hoofdbumpers. Tom en TOH-meestertimmerman Norm Abram halen hun rekenmachines tevoorschijn om de vereiste hoogte tussen de overloop en het plafond te bepalen. Na ongeveer 10 minuten van het kraken van cijfers, komen ze tot een combinatie van landingsdiepte, trapopgang en loopvlak die aan alle codevereisten voldoet, terwijl ze de Buckleys een comfortabele trap geven – inclusief een stoel ingebouwd in een extra brede overloop.
“Alles in een dag werk”, zegt Tom, terwijl hij snel de inkepingen op de traptreden aftekent. “Maar dit project laat echt zien waarom een conversie lastig kan zijn. Hoewel het moeilijk is om binnen deze krappe ruimtes aan de code te voldoen, zijn die codes noodzakelijk. Je zult comfortabel in een veilige ruimte kunnen leven als je het werk goed doet.
Het Is Waar Je Het Kunt Vinden
Architect:
Holly Cratsley
AIA
Voornaam
Nashawtuc Architecten, Inc.
Concord, Massachusetts
Landschaps architect:
Stephanie Hubbard
RLA
Halvorson Design Partnership
Boston, Massachusetts
617-356-0380
